เคยเห็นเกษตรกรนำเงาะไปปลูกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แถบชายแม่นํ้าโขงได้ผลดี เนื้อไม่แฉะ รสชาติดี แต่ยังไม่เคยเห็นมีการนำลองกองไปปลูกในบริเวณที่เกษตรกรปลูกเงาะกัน เป็นเพราะเหตุใด

ลองกอง เป็นพืชท้องถิ่น ที่เจริญเติบโตในเขตร้อนชื้น และมีฝนตกชุก การปลูกลองกองจึงได้ผลดี ทั้งนี้ พื้นที่ดังกล่าวอยู่ที่ภาคใต้และภาคตะวันออกบางจังหวัด โดยสรุปแล้ว ลองกอง เจริญเติบโตได้ดีนั้น ต้องขึ้นอยู่ในสภาพแวดล้อม ที่มีปริมาณนํ้าฝนเฉลี่ย 2,000-3,000 มิลลิเมตร ต่อปี อุณหภูมิระหว่าง 20-30 องศาเซลเซียส มีความชื้นในบรรยากาศ 70-80 เปอร์เซ็นต์ ดินต้องเป็นดินร่วนปนทราย มีอินทรียวัตถุสูง การระบายนํ้าได้ดี ที่สำคัญสภาพพื้นที่ต้องอยู่สูง ไม่เกิน 600 เมตร จากระดับนํ้าทะเลปานกลาง จากข้อมูลข้างต้น ลองกอง จึงไม่เหมาะกับสภาพของภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ แต่ในอนาคตหากมีการปรับปรุงพันธุ์กันอย่างจริงจัง เหตุการณ์อาจเปลี่ยนแปลงไปแต่สำหรับเงาะนั้น เป็นไม้ผลที่ปรับตัวได้ดีกว่า อดทนกว่า ต้องการปริมาณนํ้าน้อยกว่าลองกอง แต่มีข้อเสียในบางช่วงที่อากาศร้อนจัด ทำให้การผสมเกสรไม่

สมบูรณ์ จะได้เงาะที่มีแต่เปลือก ไม่มีเมล็ด เนื้อในผลแบนเรียบ เกษตรกรเรียกว่า เงาะขี้ครอก วิธีแก้ไข อย่าให้ขาดนํ้าในช่วงผสมเกสร หรือระยะติดผลเกษตรกรหัวก้าวหน้านิยมใช้ฮอร์โมนบางชนิดฉีดพ่นเข้าช่วย อีกทั้งต้องปลูกเงาะไว้หลายๆ ต้น เพื่อเพิ่มดอกตัวผู้ให้มากขึ้น ปัญหาดังกล่าวก็จะหมดไป หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมอื่นๆ ลองแวะเข้าไปที่มหาวิทยาลัยสุรนารี ที่นี่เป็นแหล่งวิชาการสำคัญของท้องถิ่นเลยก็ว่าได้