ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบบริโภคเห็ด ที่ผ่านมามีข่าวเสมอว่า เมื่อย่างเข้า

ฤดูฝนของทุกปี มักมีผู้นำเห็ดป่ามาบริโภคแล้วตายปีละหลายคน เป็นเรื่องที่น่าเศร้า ผมเองก็รู้สึกหวาดกลัวไปกับเขาเหมือนกัน จึงขอเรียนถามว่า รูปร่างหน้าตาและสีสันของเห็ดพิษนั่นเป็นอย่างไร

เห็ดพิษ โดยทั่วไปมีรูปร่างหน้าตาสะสวย สดใส ล่อตาล่อใจให้ชวน

ลิ้มลองรสชาติ แต่ในความมีเสน่ห์ของมันนั้น เต็มไปด้วยพิษร้ายแรง เมื่อ

บริโภคเข้าไปแล้วถึงกับเสียชีวิตภายในไม่กี่ชั่วโมง เห็ดพิษที่ควรทราบและควรบอกกล่าวกันต่อๆ ไป มีดังนี้ครับ

เห็ดไข่เป็ด หรือ เห็ดระโงกหิน : ลักษณะหมวกเห็ดมีสีขาวคล้ายร่ม

มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 5-10 เซนติเมตร เนื้อในและส่วนครีบสีขาว มีกลิ่นเอียนเฉพาะตัว ก้านดอกสีขาว ยาว 5.0-1.50 เซนติเมตร ผิวไม่เรียบ ใต้หมวกมีวงแหวนคล้ายกระโปรงที่เปราะและบอบบาง โคนก้านโป่งออก พบได้เสมอตามพื้นดินในป่าเบญจพรรณ และป่าต้นก่อในบริเวณภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย

เห็ดไข่ตายซาก หรือ เห็ดระโงกหินก็เรียกกัน : ลักษณะของหมวก

มีรูปร่างกลมและขาว เส้นผ่านศูนย์กลาง 5-12 เซนติเมตร รูปกระทะควํ่า ขอบไม่มีริ้ว ครีบและสปอร์สีขาว ก้านดอกยาว 5-12 เซนติเมตร ผิวเรียบ ไม่เหมือนเห็ดไข่เป็ด ภายในก้านกลวงเล็กน้อย มีกระโปรงห้อยลงมาจากส่วนบน โคนก้านโป่งเป็นกระเปาะ มีปลอกหุ้มไว้ เป็นชนิดดอกเดี่ยวๆ พบในป่าภาคเหนือและภาคอีสาน เมื่อบริโภคเข้าไปจะเกิดอาการปวดท้องรุนแรง และอาเจียน ตับถูกทำลายฉับพลัน และตายในที่สุด

เห็ดเกล็ดดาว : ลักษณะหมวกเห็ดมีสีนํ้าตาล มีขนาดเส้นผ่านศูนย์

กลาง 2-8 เซนติเมตร ดอกบานมีรูปทรงเหมือนระฆังควํ่า ต่อมาจะแบนราบ มีเกล็ดสีขาวกระจายอยู่ทั่วหมวก ครีบและสปอร์มีสีขาว ก้านดอกก็มีสีขาวเช่นเดียวกัน มีความยาว 3-12 เซนติเมตร ผิวก้านมีขน หรือเกล็ดขนาดเล็ก วงแหวนกระโปรงจะหายไป เหลือไว้เฉพาะวงแหวน ส่วนโคนโป่งออก อีกทั้งยังมีเยื่อหุ้มอีกด้วย พบขึ้นอยู่ตามป่าสน เป็นชนิดดอกเดี่ยว พบมากที่บริเวณภาคเหนือของประเทศ เป็นเห็ดมีพิษร้ายแรง ที่ทำลายระบบประสาท

เห็ดระโงกหิน อีกสายพันธุ์หนึ่ง : มีหมวกเห็ดสีเทาหรือขาวหม่น ไป

จนถึงเหลืองอ่อน ในกรณีที่กระทบอากาศแห้ง จะเปลี่ยนเป็นสีนํ้าตาล เปลือกลอกออกได้ เนื้อในและครีบสีขาว กลิ่นเอียน ก้านยาวระหง มีลายประปรายด้านบนมีวงแหวนแบบกระโปรง เนื้อก้านสีขาวและตัน โคนป่องออก มีปลอกหุ้มบางๆ เติบโตได้ดีตามร่มไม้ที่มีใบกว้าง ช่วยพรางแสงให้ เห็ดชนิดนี้มีพิษร้ายแรง กินแล้วถึงตาย

การปฐมพยาบาลเบื้องต้น ต้องทำให้อาเจียน แล้วนำไปพบแพทย์ทันที

ขอขอบคุณสมาคมนักวิจัยและเพาะเห็ดแห่งประเทศไทย กรมวิชาการ

เกษตร อาจารย์อนงค์ จันทร์ศรีกุล และ คุณสาธิต ไทยทัตกุล ที่กรุณา

เอื้อเฟื้อภาพและข้อมูล ไว้ในโอกาสนี้