ผมมีที่อยู่ที่จังหวัดยโสธร ต้องการปลูกหม่อนเพื่อผลิตชาใบหม่อน ผมควรใช้พันธุ์ใดปลูกดี มีวิธีปลูก ดูแลรักษา และเก็บเกี่ยวอย่างไรครับ

    พันธุ์หม่อนที่ใช้ผลิตชา นิยมปลูกพันธุ์บุรีรัมย์ 60 เนื่องจากให้ผลผลิตสูง และมีสารแอนตี้ออกซิแดนต์สูงที่สุด มีคุณสมบัติลดความดัน และไขมันในเส้นเลือดได้ดี ลักษณะประจำพันธุ์ มีต้นตั้งตรง หลังตัดแต่งกิ่งจะแตกกิ่งใหม่อย่างรวดเร็ว ใบไม่มีแฉก ผิวใบเรียบ ขนาดใบใหญ่ หนาแต่อ่อนนุ่ม ไม่เหี่ยวง่าย ขยายพันธุ์ด้วยวิธีปักชำกิ่ง ให้ผลผลิตเฉลี่ย 4,000 กิโลกรัม ต่อไร่ ต่อปี พื้นที่ปลูก ควรมีดินค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ หน้าดินลึก ระบายน้ำได้ดี การเตรียมดินด้วยการไถดะ ไถแปรลึก 30 เซนติเมตร ตากดินนาน 1-2 สัปดาห์ ครบกำหนดจึงไถพรวนปรับพื้นให้เรียบ กำจัดวัชพืชจนสะอาด ดินที่ขาดความอุดมสมบูรณ์ต้องใส่ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยคอกเก่ารองก้นหลุม อัตรา 1 ปุ้งกี๋ ต่อหลุม ใช้ระยะปลูก 3.0x0.75 เมตร จะได้ 762 ต้น ต่อไร่ หรือระยะ 2.5x0.75 เมตร ได้จำนวน 853 ต้น ต่อไร่ เลือกกิ่งที่มีอายุ 4-12 เดือน ไม่มีโรคและแมลงทำลาย ใช้มีดหรือกรรไกรคมและสะอาดตัดให้ยาวท่อนละ 20 เซนติเมตร ส่วนโคนตัดเฉียงทำมุม 45 องศา นำไปชำในวัสดุเพาะที่สะอาด เช่น ขี้เถ้าแกลบ ฝังกิ่งพันธุ์ 1 ใน 3 ส่วน ในถุงหรือแปลงเพาะชำก็ได้ พรางแสงด้วยซาแรนสีดำ รดน้ำให้ชุ่ม อย่าปล่อยให้วัชพืชขึ้นรบกวนแย่งน้ำและอาหาร ครบ 4 เดือน จึงนำไปปลูกลงในแปลงที่เตรียมไว้ ฝังกิ่งพันธุ์ลงหลุม กลบด้วยดินผสมปุ๋ยคอกพอแน่น ช่วงปลูกที่ดีที่สุดคือ ต้นฤดูฝน จะทำให้โอกาสรอดของต้นหม่อนสูง อายุ 6-8 เดือน สามารถเก็บใบหม่อนได้ ครบหนึ่งปีใส่ปุ๋ยคอกเก่าอีกครั้งในต้นฤดูฝน อัตรา 1,000 กิโลกรัม ต่อไร่ เก็บใบแล้ว 2 รุ่น ให้ตัดแต่งกิ่งเหลือความสูงจากพื้นดิน 20-30 เซนติเมตร พร้อมใส่ปุ๋ยเคมี สูตร 15-15-15 อัตรา 50-80 กิโลกรัม ต่อไร่ ด้วยวิธีโรยรอบโคนต้นแล้วกลบดิน ต้นหม่อนจะแตกกิ่งที่สมบูรณ์จนสามารถเก็บใบหม่อนได้ภายใน 2-3 เดือน หลังจากเก็บใบอีก 3 รุ่น จึงตัดให้เหลือความสูง 50 เซนติเมตร ทั้งแปลงและใส่ปุ๋ยอัตราเดิมหมุนเวียนจนครบวงจรตัดต่ำอีกรอบ เฉลี่ยแล้วในหนึ่งปีเก็บใบหม่อนได้ เฉลี่ยประมาณ 4,000 กิโลกรัม ต่อไร่ ต่อปี โรครากเน่าเป็นโรคระบาดสำคัญของหม่อน เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง อาการที่พบ ใบและกิ่งหม่อนจะเหี่ยว โดยเฉพาะใบอ่อนใกล้ส่วนปลายยอด เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลคล้ายถูกน้ำร้อนลวก และลุกลามลงส่วนร่างจนเหี่ยวทั้งต้นในที่สุดและตายในที่สุด เมื่อถอนต้นขึ้นจากดินจะมองเห็นเปลือกส่วนโคนเน่า และลอกหลุดออกได้ง่าย มีกลิ่นเหม็นเน่า วิธีป้องกันกำจัด เมื่อพบการระบาดของโรค ให้ถอนต้นที่เกิดโรค เผาทำลายทิ้งไป โรยฆ่าเชื้อบริเวณหลุมปลูกด้วยปูนขาวพร้อมขุดดิน แล้วนำพันธุ์ต้านทานโรคปลูกแทนด้วยกิ่งพันธุ์ที่ใช้พันธุ์คุณไฟเป็นต้นตอ เสียบยอดด้วยพันธุ์นครราชสีมา 60 หรือ พันธุ์บุรีรัมย์ 60 โรคไหม้ เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย เริ่มแรกจะมีจุดสีเทาขนาดเล็ก ต่อมาขยายใหญ่ขึ้นเป็นแผลสีน้ำตาลกระจายทั่วใบ ทำให้ใบร่วง อาการที่กิ่งมีแผลสีน้ำตาลปนสีดำ กินลึกเข้าไปในเนื้อไม้ ต่อมากิ่งจะเหี่ยวแห้งตายในที่สุด วิธีป้องกันกำจัด ตัดกิ่งที่เกิดโรคเผาทำลาย ไม่ให้เป็นแหล่งกระจายเชื้อโรค อีกวิธีหนึ่งให้ตัดแต่งกิ่งก่อนเริ่มฤดูฝนให้กิ่งโปร่ง ลมพัดผ่านและแสงส่องเข้าในทรงพุ่มได้ อาการของโรคจะหมดไปในที่สุด