ผมสนใจเกี่ยวกับจีนหลังจากเข้าเป็นสมาชิก WTO แล้ว เกรงว่าจีนจะทุ่มตลาดข้าวลงมาสู่ประเทศไทย จนทำให้เราเสียเปรียบ อาจส่งผลเสียต่อการผลิตข้าวในประเทศไทยได้ หรือคุณหมอเกษตรมีความเห็นเป็นอย่างใด

    การผลิตข้าวในประเทศจีน ส่วนใหญ่ผลิตในที่ราบลุ่มใกล้แม่น้ำ และในเขตโครงการชลประทาน ระหว่างปี พ.ศ. 2538-2539 ผลผลิตกว่าร้อยละ 93 ได้จากเขตชลประทานในมณฑลเสฉวน เจียงซี กวางตุ้ง กวางสี ยูนนาน ฟูเจี้ยน ไหหลำ และหูเป่ย สถิติของ FAO ปี 2544 สรุปว่าจีนผลิตข้าวประมาณ 190.2 ล้านตัน ข้าวหอมมะลิของไทยเป็นที่นิยมของคนจีนมาก ราคาขายปลีกมีราคาค่อนข้างแพง ที่ปักกิ่งราคาประมาณ 184 บาท ต่อกิโลกรัม ขณะที่ข้าวท้องถิ่นกลับมีราคาเพียงกิโลกรัมละไม่เกิน 20 บาท นิสัยการบริโภคของชาวจีนที่อาศัยอยู่ในภาคเหนือและภาคกลางนิยมบริโภคข้าวเมล็ดสั้น ส่วนคนภาคใต้กลับนิยมบริโภคข้าวเมล็ดยาว ทั้งนี้ ข้าวเมล็ดสั้นมีคุณสมบัติหุงต้มมีความเหนียวหนืดกว่าข้าวเมล็ดยาว ข้าวหอมมะลิที่นำเข้าจากประเทศไทยยังมีการบริโภคเฉพาะผู้มีฐานะดี และในโรงแรมขนาดใหญ่ ในปี พ.ศ. 2544 ระหว่างเดือนมกราคม-มีนาคม จีนนำเข้าข้าวจากไทยรวม 83,812.7 ตันข้าวสาร จากสหรัฐอเมริกา 107.7 ตัน ปี พ.ศ. 2545 จีนนำเข้าข้าวสารเป็นจำนวน 3.99 ล้านตัน และขยับขึ้นเป็น 5.32 ล้านตัน ในปี พ.ศ. 2547 โดยจีนจะให้โควต้าการนำเข้าข้าวเมล็ดสั้นและเมล็ดยาวในปริมาณใกล้เคียงกัน จึงเชื่อว่าไทยน่าจะส่งข้าวหอมมะลิซึ่งเป็นข้าวเมล็ดยาวเข้าไปจำหน่ายในจีนได้อย่างไม่ยากนัก ประเทศคู่แข่งอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นเวียดนาม บังกลาเทศ พม่า และอินเดีย ที่ล้วนผลิตข้าวคุณภาพต่ำ ซึ่งจีนไม่ต้องการข้าวชนิดนี้เนื่องจากจีนสามารถผลิตได้เอง มีสหรัฐอเมริกาเพียงประเทศเดียวที่เป็นคู่แข่งสำคัญของไทย ด้วยเหตุผลที่ว่า สามารถผลิตได้ทั้งข้าวเมล็ดสั้นและเมล็ดยาว จึงมีโอกาสแบ่งตลาดข้าวของไทยได้บ้าง ไม่มากก็น้อย