ผมซื้อต้นขิงแดงจากสวนเกษตรแห่งหนึ่งมาปลูกไว้บริเวณบ้าน แต่นำปลูกลงดินแล้ว ต้นขิงแดงกลับมีใบแห้ง ไม่ยอมเติบโตและให้ดอก คุณหมอเกษตรจะให้คำแนะนำประการใดบ้างเพื่อให้ขิงแดงเจริญเติบโตดีและให้ดอกที่สวยงาม ขอบคุณ

    ขิงแดง เป็นพืชอายุข้ามปี จัดอยู่ในวงศ์เดียวกับขิงและข่า ขิงแดงมีลำต้นใต้ดินหรือที่เรียกว่า เหง้า หรือ ไรโซม ทอดไปใต้ผิวดินตื้นๆ ส่วนที่เห็นเป็นลำต้นนั้นคือ ลำต้นเทียม เกิดจากกาบใบห่อหุ้มอัดแน่น คล้ายต้นข่า ลักษณะของใบคล้ายรูปใบหอก ออกดอกส่วนปลายลำต้น ช่อดอกยาว 30-60 เซนติเมตร กลีบประดับเรียงซ้อนกัน มีสีแดงสดใสสวยงาม ส่วนดอกจริงมีสีขาวขนาดเล็ก รูปกรวยอยู่ในกลีบประดับ พันธุ์ที่นิยมปลูกกันอยู่ในปัจจุบัน ได้แก่ พันธุ์เรดจิงเจอร์ ขิงแดงเป็นพืชชอบขึ้นในสภาพที่มีร่มเงา หากต้องการปลูกเป็นแปลงจำเป็นต้องพรางแสงด้วยซาแรนสีดำ ตัดแสงที่ 50-70 เปอร์เซ็นต์ ยกระดับสูงจากพื้นดิน 3-4 เมตร เตรียมดินด้วยวิธีไถดะ ไถแปร และตากดินไว้ 1-2 สัปดาห์ ก่อนสร้างหลังคาพรางแสงแดด หว่านปูนขาวอัตรา 200-300 กิโลกรัม ต่อไร่ และใส่ปุ๋ยคอกเก่าอีกอัตรา 500-1,000 กิโลกรัม ต่อไร่ ไถกลบคลุกเคล้าลงดิน ใช้ระยะปลูก 1x1.50 เมตร ขุดหลุม ลึกและกว้าง 30 เซนติเมตร ปลูกหน่อพันธุ์ลงในหลุม กลบดินพอแน่น ปลูกเสร็จให้รดน้ำตามทันที เนื่องจากขิงแดงเป็นพืชต้องการน้ำมาก จึงควรให้น้ำ 1-2 ครั้ง ต่อวัน วิธีให้น้ำทำได้ทั้งแบบมินิสปริงเกลอร์หรือปล่อยน้ำตามร่องข้างแปลง วิธีใดวิธีหนึ่ง เมื่ออายุครบ 1 เดือน ให้ใส่ปุ๋ยสูตร 15-15-15 หรือ 16-16-16 อัตรา 2-3 ช้อนโต๊ะ ต่อกอ โดยวิธีโรยรอบโคนต้นหรือกอแล้วรดน้ำตาม ต่อมาต้นขิงแดงจะแตกกอเพิ่มจำนวนต้นมากขึ้น ควรตัดแยกให้เหลือไม่เกินกอละ 20-25 ต้น จากนั้นให้ปุ๋ยสูตร 15-15-15 หรือ 16-16-16 อัตรา 4 ช้อนโต๊ะ ต่อกอ หลังการให้ปุ๋ยครั้งแรกอีก 2 เดือน และให้ปุ๋ยสูตร 13-13-21 อัตรา 4 ช้อนโต๊ะ ต่อกอ เท่ากัน ก่อนออกดอกด้วยวิธีหว่านรอบกอแล้วรดน้ำตาม ขิงแดงจะให้ดอกหลังปลูกลงดินแล้ว 6-8 เดือน วิธีขยายพันธุ์ที่นิยมใช้กันอยู่ในปัจจุบันคือ วิธีแยกหน่อให้เลือกหน่อที่ไม่แก่หรืออ่อนเกินไป หรือเลือกขนาดความสูงของลำต้นเทียมที่ 25-30 เซนติเมตร พร้อมมีเหง้าติดมาด้วย นำลงชำในถุงเพาะชำที่มีวัสดุเพาะที่สะอาด ร่วนซุย เก็บความชื้น และระบายน้ำได้ดี ใช้เวลาอย่างน้อย 45-60 วัน ก่อนนำลงปลูกในแปลง แมลงศัตรูที่สำคัญของขิงแดง ได้แก่ เพลี้ยแป้ง ซึ่งเป็นแมลงที่มีสีขาวปกคลุมทั้งตัว มีมดเป็นตัวขนย้ายเพลี้ยชนิดนี้ให้มาดูดกินน้ำเลี้ยงของต้นพืช บริเวณที่ชอบดูดกินมากที่สุด ได้แก่ กลีบประดับ ก้านกลีบประดับ และที่กาบใบ การระบาดที่รุนแรงจะทำให้ดอกแห้งเหี่ยวเสียหาย หากพบการระบาดระยะแรกให้ตัดดอกที่มีแมลงเข้าทำลาย ฝังหรือเผาทำลายทิ้งไป หากมีการระบาดรุนแรงให้ฉีดพ่นด้วยมาลาไทออน 80 เปอร์เซ็นต์ อีซี อัตรา 15 ซีซี ต่อน้ำ 1 ปี๊บ ฉีดพ่น 2 ครั้ง สัปดาห์เว้นสัปดาห์ การระบาดของเพลี้ยแป้งจะหมดไป ระยะตัดดอกที่ดีที่สุด ให้ตัดเมื่อดอกบาน 70-80 เปอร์เซ็นต์ ตำแหน่งที่ตัด ให้ตัดเหนือดิน 5-10 เซนติเมตร จะได้ดอกรวมทั้งก้านดอกยาว 90-100 เซนติเมตร ตัดแต่งให้เหลือใบไว้เพียง 3-4 ใบ หลังตัดดอกแล้วให้แช่ก้านดอกลงในน้ำที่สะอาด ก่อนนำไปใช้ปักแจกัน หรือเก็บในห้องเย็นที่อุณหภูมิ 10-13 องศาเซลเซียส จะเก็บดอกได้นานขึ้น 3-4 วัน ในสภาพปกติจะใช้ปักแจกันได้นาน 2-5 สัปดาห์ วิธีการเตรียมดอกขิงแดงก่อนการขนส่ง ให้คัดเลือกขนาดของดอก ส่วนปลายก้านดอกหุ้มด้วยสำลีชุบน้ำ สวมถุงพลาสติคผูกให้แน่น มัดเป็นกำและห่อด้วยกระดาษหรือพลาสติค บรรจุลงในกล่องโฟม นำส่งตลาดต่อไป