การปลูกมะเฟืองไว้เพื่อบริโภคสัก 1-2 ต้น จะหาพันธุ์ได้จากแหล่งใด และมีวิธีปลูกและดูแลรักษาที่ถูกต้องนั้นควรปฏิบัติอย่างไร

มะเฟือง หรือ สตาร์ฟรุต เป็นไม้ที่ชอบความชื้นสูง มีทรงพุ่มขนาดกลาง มีถิ่นกำเนิดอยู่ในศรีลังกา อินเดีย และบังกลาเทศ ส่วนในประเทศไทยนิยมปลูกในสวนหลังบ้าน แทรกตามต้นไม้ชนิดอื่น มะเฟือง มีความสูงประมาณ 6-15 เมตร มีใบเขียวเข้มเป็นชนิดใบรวม ลักษณะคล้ายขนนก มีใบย่อย 5-11 ใบ รูปร่างเหมือนรูปไข่ ยาว 2-5 เซนติเมตร ออกดอกสีชมพูที่บริเวณซอกก้านใบ ดอกมีขนาดเล็ก กลีบดอกมี 5 กลีบ มีกลิ่นหอมขณะดอกบาน ผลยาว 7-13 เซนติเมตร มีร่องกลีบลึก เมื่อตัดตามขวางจะเห็นเป็นรูปดาว 5 แฉก ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกสีเขียวอมเหลือง มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว มีทั้งชนิดรสหวานและรสเปรี้ยว หรือมีรสฝาดผสมอยู่ก็มี การขยายพันธุ์นิยมใช้วิธีตอนกิ่งหรือติดตา เนื่องจากให้ผลผลิตภายใน 2-3 ปี แต่หากขยายพันธุ์ด้วยเมล็ดจะให้ผลช้ากว่า คือต้องคอยนานถึง 5-6 ปี นอกจากนี้ ยังมีโอกาสกลายพันธุ์ได้ง่าย มะเฟืองเป็นพืชที่มีดอกไม่สมบูรณ์เพศ จึงจำเป็นต้องอาศัยแมลงช่วยผสมเกสร อายุเก็บเกี่ยวผลผลิตใช้เวลา 90-110 วัน หลังผสมเกสรแล้ว สถานที่ปลูกควรเป็นบริเวณที่น้ำไม่ท่วมขัง หากมีพืชกันลมและให้ร่มเงาจะยิ่งดี ระยะปลูกที่นิยมกันในปัจจุบันคือ 6x6 เมตร ขุดหลุมกว้างและลึก 50 เซนติเมตร นำดินที่ขุดจากหลุมคลุกกับปุ๋ยคอกเก่าหลุมละ 2 ปุ้งกี๋ รองก้นหลุมด้วยเศษหญ้าแห้งหรือฟางข้าวปริมาณครึ่งหนึ่งของหลุม อัดลงในหลุมพอแน่นและเกลี่ยดินกลับลงหลุม เปิดตอนกลางขนาดพอเหมาะกับขนาดต้นพันธุ์ลงได้พอดี ฉีกถุงเพาะชำต้นพันธุ์อายุ 6-8 เดือน ที่ได้จากการตอนกิ่งหรือติดตา วางต้นพันธุ์ลงหลุม ระวังอย่าให้รากฉีดขาดหรือกระทบกระเทือน กลบดินให้นูนเป็นหลังเต่า ตบพอแน่น ปักหลักเอาไม้ผูกกับต้นพันธุ์ป้องกันต้นโยก หรือหักล้มแล้วรดน้ำตามพอชุ่ม ครบ 1 เดือน ใส่ปุ๋ย สูตร 15-15-15 หรือ 16-16-16 อัตรา 100 กรัม ต่อต้น ด้วยวิธีโรยรอบทรงต้น กระจายให้ทั่วและห่างจากโคนต้นประมาณ 8-10 เซนติเมตร พร้อมกับรดน้ำตาม และให้ใส่ปุ๋ยสูตรและอัตราเดียวกันทุกๆ 3 เดือน ในกรณีที่ต้นสมบูรณ์ดี แนะนำให้ใส่ปุ๋ยน้อยลง และควรใส่ปุ๋ยคอกเก่า อัตรา 1-2 ปุ้งกี๋ ต่อต้น ปีละ 2 ครั้ง ต้นฤดูและปลายฤดูฝน ด้วยวิธีโรยรอบทรงต้น ในระยะติดผลให้ใส่ปุ๋ยสูตร 13-13-21 หรือ 14-14-21 อัตรา 200-400 กรัม ต่อต้น พร้อมรดน้ำตาม เพื่อเพิ่มความหวานและสีของผลให้น่ารับประทานมากยิ่งขึ้น ศัตรูสำคัญของมะเฟืองคือ แมลงวันทอง ดังนั้น ควรห่อผลตั้งแต่มีขนาดเล็กด้วยกระดาษหรือถุงพลาสติคใส พร้อมเจาะรูที่ก้นถุงป้องกันน้ำขังเมื่อเกิดฝนตก ครบกำหนดอายุเก็บผลมาบริโภคหรือจำหน่ายได้ แหล่งพันธุ์ ที่หาซื้อสะดวก เลือกซื้อหาได้ที่สวนจตุจักร ประโยชน์ของผลมะเฟือง ใช้ทำน้ำผลไม้ ผลไม้แห้ง รับประทานผลสด ทำแยมมะเฟือง และใช้เป็นผักแนมของแหนมเนือง เนื่องจากประเทศไทยมีผลไม้หลากหลายชนิด ทำให้มะเฟืองเป็นผลไม้ชั้นสอง แต่ในทางตรงกันข้ามประเทศมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และไต้หวัน เป็นประเทศผู้ผลิตและส่งออกไปจำหน่ายยังยุโรปและอเมริกา นำเงินตราเข้าประเทศได้เป็นกอบเป็นกำ ผลมะเฟือง น้ำหนัก 100 กรัม จะมีคุณค่าทางโภชนาการดังนี้ ให้พลังงาน 28 แคลอรี แป้งและน้ำตาล 6.7 กรัม ไขมัน 0.5 กรัม เยื่อใย 1 กรัม โปรตีน 0.3 กรัม ส่วนแคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก ไนอะซิน วิตามิน บี 1 วิตามิน บี 2 และวิตามิน ซี มีในปริมาณ 8, 15, 0.5, 0.4, 0.05, 0.004 และ 38 มิลลิกรัม ตามลำดับ ในอดีตศูนย์วิจัยพืชสวนเพชรบุรี เคยมีการรวบรวมพันธุ์มะเฟืองไว้เป็นจำนวนมาก แต่เป็นที่น่าเสียดายว่านโยบายของกรมวิชาการเกษตรให้ลดความสำคัญของพืชชนิดนี้ลง มีผลทำให้งานวิจัยและการรวบรวมพันธุ์ต้องล้มเลิกไปโดยปริยาย