ปลูกทุเรียนไว้จำนวนหนึ่ง ในสวนของผมเกิดอาการไหม้ขึ้นที่ใบ ผมนำตัวอย่างไปสอบถามผู้รู้แต่มักได้รับคำตอบว่า เป็นโรคใบติด บางครั้งบอกว่าเป็นโรคใบไหม้ ผมจึงเกิดความสงสัยว่าโรคสองชนิดนี้แตกต่างกันอย่างไร

โรคใบติด มักระบาดช่วงที่มีความชื้นในบรรยากาศสูง และดินปลูกมีความอุดมสมบูรณ์สูง ต้นทุเรียนมีทรงพุ่มหนาทึบ โรคมักเข้าทำลายที่ใบอ่อน เชื้อสาเหตุเป็นเชื้อรา มีชื่อว่า ไรซอกโทเนีย เชื้อราจะเข้าทำลายรุนแรงในฤดูฝน อาการเริ่มแรกพบจุดเล็กๆ ฉ่ำน้ำสีน้ำตาลอ่อน ต่อมาขยายใหญ่ขึ้น และมีรูปร่างไม่แน่นอน ลักษณะคล้ายน้ำร้อนลวก เมื่อใบเริ่มแก่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล แผลเกิดที่บริเวณปลายใบ ต่อมาขยายเต็มใบ การระบาดรุนแรงขึ้น เชื้อราจะสร้างเส้นใยพาดไปใบอื่น ทำให้เกิดอาการเดียวกันและยึดติดกันด้วยเส้นใย จึงเรียกว่าโรคใบติด

วิธีป้องกันกำจัด ตัดแต่งต้นทุเรียนให้ทรงพุ่มโปร่ง ลมพัดผ่านได้ดี แสงแดดส่องเข้าภายในทรงพุ่มได้ หากพบการระบาดรุนแรงให้ฉีดพ่นด้วยคาร์เบนดาซิม หรือไธอะเบนดาโซล ตามอัตราแนะนำบนฉลาก

ส่วนโรคใบไหม้ เกิดจากเชื้อราคอลเลคโทรทริคัม มักพบการระบาดในพันธุ์ชะนีและหมอนทอง อาการของโรคคล้ายกับโรคใบติด แต่ที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน คือโรคใบไหม้ มักเข้าระบาดที่ขอบใบหรือตอนกลางของใบ อาการแผลใบมีสีน้ำตาลอ่อน ส่วนขอบแผลมีสีน้ำตาลเข้มล้อมรอบ เนื้อใบที่ถูกทำลายจะมีความโปร่งแสง ใบที่เกิดโรคจะยังคงติดอยู่กับกิ่ง ไม่ร่วงหล่น โรคใบไหม้ ระบาดได้ทั้งฤดูแล้งและฤดูฝน แต่มักระบาดรุนแรงในฤดูแล้งที่ระยะทุเรียนกำลังออกดอก และติดผล ทำให้ประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสงลดลง

วิธีป้องกันกำจัด ตัดแต่งกิ่งให้โปร่ง นำส่วนที่เกิดโรคเผาทำลายทิ้ง หากพบการระบาดรุนแรงให้ฉีดพ่นด้วยเบนโนมิล หรือคอปเปอร์ออกซีคลอไรด์ ตามอัตราแนะนำข้างฉลาก จะช่วยลดการระบาดของโรคลงและหมดไปในที่สุด โดยสรุปแล้ว การเข้าทำลายเกิดจากเชื้อสาเหตุคนละชนิดกัน ที่สำคัญคือ อาการของโรคใบติดแสดงอย่างชัดเจนที่ปลายใบ ส่วนโรคใบไหม้เชื้อจะเข้าทำลายที่บริเวณขอบใบและตอนกลางของใบ ตามที่ผมอธิบายมาข้างต้นพอจะทำให้สามารถแยกอาการของโรคและวิธีป้องกันและรักษาโรคได้เป็นอย่างดี